داستانهای من و خدا

	کودک و خدا کودکی از خدا خواست که با او سخن بگوید و در این لحظه آسمان رعد و برق زد . کودک گفت : خدایا چرا با من سخن نمی گویی ؟ در این حال زمزمه هایی در دل کودک به وجود آمد و نسیم خنکی شروع به حرکت کرد و برگ های درختان به نرمی پیشاپیش کودک خم شدند . کودک گفت : خدایا حالا که با من حرف نمی زنی برایم لیوانی آب بده که خیلی تشنه ام . در این حال چشمه کوچکی زلالی در نزدیکی کودک شروع به غلغل کرد . کودک گفت خدایا اگر به من آبی نمی دهی دستکم به من یک شاخه گل بده و گلستان بزرگی از گلهای سرخ و زنبق و نیلوفر کودک را در آغوش گرفت . اما کودک گریه می کرد که چرا خدا به او شاخه گلی نمی دهد . کودک گفت خدایا اگر صدای مرا نمی شنوی و به من هیچ نمی دهی  لااقل برایم پناهگاهی از باد و طوفان فراهم کن و در این حال آغوش گرم مادر و دستان نرم پدر کودک را فرا گرفت . اما کودک همچنان می گریست و در حالی که زیر لب به خدا بد می گفت چشمه را گل آلود کرد و گلها را له کرد و دستان پدر و آغوش مادر را با فریادهای گوشخراشی ترک کرد و از سرزمین خدا بیرون رفت .  زندگی چیست ؟     زندگی کجاست ؟         زندگی چیست کجاست ؟           زندگی خط نگاه من و توست .                   زندگی در من و توست .             زندگی بوی بهار و گل سرخ  زندگی رنگ خدا بوی بهشت  زندگی چیست کجاست ؟   زندگی گشتن و دیدن و دریافتن است . مردگی خیره شدن خام شدن باختن است . زندگی چون و چراست  زندگی بهر چراست  زندگی چیست کجاست ؟ زندگی صاف شدن نرم شدن پخته شدن در دل درد فرو  رفتن و نگداختن است              زندگی جرات دیدن یک آینه است ؟ زندگی کوشش و جوشش و دل باختن است زندگی گام زدن سوی افق های بلند زندگی آب روان یافتن است زندگی درک معمای وجود در بلندای فلک بال زدن آب شدن زندگی چیست کجاست ؟ زندگی در صدف خویش گهر ساختن است زندگی  همنفس خاطره هاست