طنزهای تراژدیک شرکت های هواپیمایی در قرن بیست و یکم

 شرکت های هواپیمایی ایرانی
 برنده جایزه برترجهانی خدمت رسانی و تکریم ارباب رجوع

ONLY IN IRAN                                               

                                                              

هواپیما وسیله خیلی خوبی است برای سرگرمی شرکت های هواپیمایی در ایران عزیز ما . تاخیرهای هفت هشت ساعته مهم نیست . در صورت تاخیر هواپیما ، مسافران می توانند در سالن فرودگاه با انواع اسباب بازی ها بازی کنند و سرگرم باشند . خوب ،  فروشگاههای این سالن ها هم باید پول دربیاورند یا نه ! اگر تاخیر زیاد شد ، با یک ساندیس می توان دهان مسافران را بست و به آنان خسته نباشید گفت ! هواپیما مگر می شود در ایران به موقع به پرواز درآید ؟ افتادن هواپیما در جوی آب و کشته شدن چند مسافر کاملا امری طبیعی است . اگر کمی تا قسمتی مشکل آب و هوایی( مانند چهار دانه باران یا برف) وجود داشته باشد ، فرود آمدن هواپیمای اصفهان در شیراز یا بالعلکس ( آن هم در گل و لای) نیز مهم نخواهد بود . همه نوع نقص فنی از همه رنگش ، به هنگام حرکت هواپیما در روی باند ( البته تنها در ایران) کاملا متداول و عادی است . باید دید این نقص در کتابچه نقصهای فنی ، نقص شماره 635 است یا نقص شماره 6350  تا بعد با دقت و تلاش پیگیر مهندسین فنی فی الفور در همان لحظه پرواز ظرف یک دقیقه ( یا چند ساعت ) رفع گردد .  تاخیر خلبان در ساعت پرواز در فرودگاه مشکل چندانی به نظر نمی رسد . سوارکردن مسافران هواپیما  مانند مینی بوسهای قدیمی دهات اصلا مهم نیست . برای هواپیمای فوکر100 نفره به جای صد نفر به 130 نفر بلیت فروختن و خط زدن آدمهای علاف اضافی و بیخود ، کاملا عادی است . کنسل کردن بلیت های OK و خط زدن یواشکی آنها در کامپیوتر و نوشتن ON OK روی آنها و جایگزین کردن کسانی که اصلا بلیت نداشته اند به جای آنها هم کاملا ساده است . فروختن یک بلیت به چند نفر و صادر کردن بلیت خصوصی توسط خلبان و سایر دوستان هواپیمایی به بعضی از برو بچه های دوست داشتنی کاملا طبیعی است . اما در عوض باید مسافران را مثلا یک ساعت زودتر سوار هواپیما کرد تا چند نفر آن آخر مانده ها از پرواز جا بمانند و آن قدر در فرودگاه ناله کنند و گلویشان جر بخود و اعصابشان خط خطی شود تا خونشان مثل شمر به جوش بیاید ( به جهنم) .  به دلیل سیستم قوی کنترل و نظارت بر پروازها مشاهده می کنیم که همه تاخیرها و نقص های فنی و مشکلات عجیب و غریب اعم از مسخره و غیر مسخره ، به خاطر پیش بینی و تسلط قوی مسئولان هواپیمایی ، مثل اجل معلق و در لحظه پرواز و به طور آنی و کاملا ناگهانی  و ظرف یک دقیقه اتفاق می افتد ( بر خلاف همه جای دنیا) . جالب این که برای یکی از دوستانم ( در پرواز تهران ارومیه) اتفاق افتاده که پس ازیک ساعت  سوار هواپیما شدن آنان را پیاده شان کرده و پرواز را لغو کرده اند . دوست ما به ترمینال می رود تا با اتوبوس عازم سفر گردد که ناگهان با تلفن همراه به وی اطلاع می دهند  نقص هواپیما رفع شده و می توانند به فرودگاه برگردند . دوستمان به فرودگاه برمی گردد و سوار هواپیما می شود و بر فراز فرودگاه ارومیه اعلام می شود که هواپیما امکان فرود ندارد و دوباره پس از ساعتی خلبان دست از پا درازتر هواپیما را به تهران برمی گرداند و در فرودگاه مهرآباد بر زمین می نشاند ( حساب کنید دماغ سوختگی شدید و عمیق مسافران را ) . یک بار نیز ساعت پرواز هواپیمای خود ما که دو بعد از ظهر بود ، به تاخیر افتاد . ساعت سه شد . مسافران مرا فرستادند و گفتند بروید ببینید مشکل چیست . از مسئولین مراقبت پرواز پرسیدم گفتند : خلبان نیست . ساعت چهار شد . گفتند مشکل دارد حل می شود . ساعت پنج شد . به آنان گفتم الان که خلبان هم آمده پس مشکل کجاست . گفتند : خلبان روی باند مشغول حرکت دادن هواپیماست تا ببیند آیا هواپیما می تواند پرواز کند یا نه (!!!) . همین چهارشنبه گذشته هم یک ساعت توی هواپیما نشسته بودیم و هواپیما حرکت نمی کرد و مردم از گرما هلاک می شدند و کولرها هم کار نمی کرد . خانم مهماندار در حالی که کراوات زرد رنگش را مرتب می کرد ، گفت : چیزی نیست . یک نقص فنی ساده است ! با خودم که فکر می کردم و به چیزهای زیادی که قبلا از اوضاع هواپیماها دیده و یا شنیده بودم می اندیشیدم ، دیدم دربرابر اتفاقاتی که برای دیگران افتاده این قضایا چیزهای خیلی کم اهمیتی است و اکثر مسافران هواپیماها در ایران خاطرات بسیار شیرینی از این سفرها به یاد دارند و حساب کردم که اگر در هر پرواز یکی دو خاطره شیرین و دل انگیز در زمین و هوا اتفاق بیفتد ، ماشین حسابهای عادی هم نمی تواند شکر گذار شرکت های هواپیمایی باشد و تعداد این خاطرات شیرین را جمع و تفریق کند .  به همین جهت توصیه می شود که در سال خدمت رسانی ،  بزرگترین جایزه تکریم ارباب رجوع به شرکت های هواپیمایی اعطا گردد و جایزه اسکار هوایی هم به همینان داده شود .  واقعا که احساس مسئولیت و وجدان کاری و نظم و تلاش پی گیر و تدبیرهای هوشمندانه مسئولان این شرکت ها در ایران  بسیار آمپر بالا می زند و پشت شرکتهای بین المللی ایرباس و لوفتانزا و کنکورد را می لرزاند . از این جاست که باید گفت : هواپیماهای کشور عزیزمان ایران  در هیچ کشوری چنین امکانات پروازی ندارد و اگر چنین هواپیماهای درب و داغانی می توانند از زمین بلند شوند تنها و تنها به لطف خداوند است و بس . چند سال پیش ، وقتی یکی از هواپیماهای شرکت کنکورد نقص پیدا کرد ،  دو سال کلیه پروازهای این هواپیما را لغو کردند تا مشکل را به طور اساسی حل کنند . ببینید شدت عقب ماندگی آنها را و سطح بالای پیشرفت هواپیماهای ما را که شکر خدا به طور اعجاب آور و معجزه آسایی با هزار و یک نقص فنی و غیر فنی می توانند به پرواز درآیند و هیچ گاه برای حتی یک ماه هم که شده برنامه ها متوقف نمی شود و نه تنها از فروش بلیط ها کاسته نمی گردد ، که روز به روز بر تعداد شرکتهای هواپیمایی و فروش بلیت ها افزوده می شود . فرودگاه آدم را به یاد ملکوت می اندازد و چه جایی بهتر از فرودگاه که بیشتر عمر آدمها در آنجا صرف شود .  این مباحث در کشور ما جز مباحث کمدی کلاسیک می باشد اما در کشورهای دیگر حتی یک قلم از این مباحث در قلمرو تراژدی جا می گیرد و می تواند تحولات وسیعی به دنبال داشته باشد .