جایگاه واقعی قرآن در میان ما مسلمانان

ما مسلمانیم و ایمان و اعتقاد به قرآن از اصول اساسی مسلمانی ماست و در جامعه ما ، ظاهرا خیلی جاها قرآن از اهمیت و عظمت و منزلت بسیار والایی برخوردار است ولی در واقع اکثر این کارها ظاهری و سطحی و تشریفاتی است و عموما از حقیقت قرآن غافلیم . قرآن خیلی جاها مطرح است :‌

× جلسات قرائت و تلاوت و تجوید و صوت و لحن و حفظ قرآن و مسابقات مربوطه

× تهیه عَلَم ها و پارچه نویسی ها و تابلوها و پوسترها و کاشی ها و سنگ قبرهای منقش به آیات قرآنی

× حکاکی و طراحی و نقاشی و کنده کاری آیات روی چوب و فلز و ...

× چاپ کتابهای متنوع قرآنی با خطوط و نقوش و صحافی های متنوع ؛

× جلسات ختم قرآن

× قرآن خوانی در مساجد ومجالس ترحیم و ختم برای اموات بر سر مزار

× استخاره با آیات و کتابهای مخصوص استخاره با قرآن

× قرائت قرآن در اول جشنواره ها و همایش ها و جلسات اداری و سخنرانی های مذهبی

× بردن قرآن به خانه ای که تازه خریده ایم ( به عنوان تیمن و تبرک)

× بردن نام قرآن در مهریه ها ( یک جلد کلام الله مجید و یکصدهزار سکه طلا!)

× عروس و داماد را از زیر قرآن رد کردن

× سوگند خوردن به کلام الله مجید

× گذاشتن افتختاری قران روی طاقچه یا گوشه قفسه ها( به عنوان نماد دینداری)

× و ..................

اما واقعا چه مقدار از این فعالیتها در راستای قرآن نازل گشته بر قلب مبارک حضرت محمد(ص) قرار دارد ؟‌ حقیقتا چه تعدادی از مردم و مخصوصا دست اندر کاران فعایتهای قرآنی ، معانی آیات را فهم و درک می کنند ؟

× و چه تعداد در مضامین و مصادیق و اهداف آیات و مقاصد آنها تدبر می کنند ؟

× و می اندیشند که در رابطه با همین زندگی و سوالات و مشکلات فعلی مان آیات چگونه تفسیر و تحلیل می شود و چه رهاوردی تازه ای دارد و برای دردها و بیماریها چه نسخه ای پیچیده است .

× و چه تعدادی از ورای الفاظ و اشارات و کنایات قرآنی به روح تعالیم و حقایق نهفته در آن سوی کلمات ظاهری پی می برند ؟

× در حوزه های علمیه و دانشگاهها و محافل مذهبی و مجالس و مساجد و نهادهای دولتی و خصوصی و تشکیلات سیاسی و اداری ما و کوچه و بازار و هنر و سینما و موسیقی و صدا و سیمای مان و در فضای عمومی جامعه و محافل خصوصی خانوادگی چقدر از مردم گذشته از ظواهر الفاظ و عبارات ، با مطالب و معانی و نکته های قرآنی مانوسند .

× و چه تعداد از دست اندرکاران امور قرآنی و مدیران توانمند نهادها و تشکیلات دولت اسلامی به کاربردی کردن آیات و عینیت بخشیدن به تعالیم قرآنی می اندیشند .

× می گویند :‌ در ختم قرآن هیچ گاه خواندن ترجمه قرآن ثواب ندارد و جای ختم ظاهری عربی خوانی را نمی گیرد . نمی دانم این قبیل خرافات از کجا درآمده ، ولی آیا حقیقتا اگر قرآن را با بهترین صوت بخوانیم ولی هیچ نفهمیم ، ثوابش بیشتر از فهم و تدبر در معنای آیات است ؟‌!

× این است که در بحث های علمی و تحلیل های سیاسی و سخنرانی های مان آیات قرآن غالبا به طور تشریفاتی و به عنوان تابلوی تبلیغاتی مطرح است نه به شکل محتوایی . چون اگر این گونه نبود باید زندگی و فرهنگ و مناسباتمان قرآنی می بود و حضور قرآن را بیشتر حس می کردیم .

× در دانشگاهها در باره رسم الخط قرآن و ضمه و فتحه اش بحث می کنند و انواع قرائات را بررسی می کنند و همه محافل به نوعی به حفظ اجزای قرآن یا تلاوت و تجوید و قرآت با صوت و لحن مشغولند .

× در حالی که همه اینها حواشی قرآن است . پوسته قرآن است . جسم و بدنه قرآن است نه روح و معنا و محتوا و حقیقت قرآن .

× در جلسات اداری و برنامه های رسمی غالبا در آغاز چند آیه از کلام الله تلاوت می شود ، ولی هیچ گاه پیام اصلی همین آیات مطرح نمی شود ؛ تبیین نمی شود و از معنا و مقصود آنها در همان جلسه بهره گرفته نمی شود . این یعنی احترام ظاهری قرآن به شکل بوسیدن و کنار گذاشتن و نه در صحنه آوردن و وارد زندگی کردن . و همه اینها یعنی مهجوریت قرآن .

× آیا بسیاری از برنامه های به ظاهر قرآنی خود غفلت آور و سبب دوری از تعالیم واقعی قرآنی نیست ؟