کفر و ایمان

                         کفر و ایمان چه به هم نزدیک است !

• همان طور که از دل تاریکی نور بیرون می جهد و خورشید در روز روشن به کسوف می افتد ، خیلی جاها کفر به ایمان و ایمان به کفر منتهی می شود .

                                    صد هزاران ضد ضد را مى‏کشد                   بازشان حکم تو بیرون مى‏کشد

                                   ذوق در غمهاست پى گم کرده‏اند               آب حیوان را به ظلمت برده‏اند

                                  زندگى در مردن و در محنت است              آب حیوان در درون ظلمت است‏

•  موجودی نورانی و مقدس در اوج آسمان ملکوت از میان فرشتگان خارج می شود و  ابلیس بزرگی متولد می گردد و تخم هرزه همه شیاطین کاشته می شود .

• به همین ترتیب ،‌ گاهی پدر و مادری کافر فرزندانی مؤمن و والدینی مذهبی فرزندانی لامذهب به بار می آورند . از دل ایمان و تقوا ،‌ ریا و شرک و نفاق و کفر محض سبز می شود . از میان مذهب ،‌ گرایشات ضد مذهبی و از امواج حق ،‌ طوفانهایی باطل به حرکت در می آید . مذهب علیه مذهب و حق علیه حقیقت .

•  دلهای گنهکاری در پستوی خلوت گناه می لرزد و به نور و روشنی و پاکی می رسد و کثیری از هندوهای جهان کم کم به خدای یکتا می رسند و در کنار کعبه بت پرستان به پا می خیزند : «‌گرفته چینیان احرام و مکی خفته دربطحا » .

•  عارف بزرگی از اوج عرفان به چاه ویل سقوط می کند و از فرشتگی به سگی هار  بدل می گردد (‌ وَاتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ الَّذِیَ آتَیْنَاهُ آیَاتِنَا فَانسَلَخَ مِنْهَا فَأَتْبَعَهُ الشَّیْطَانُ فَکَانَ مِنَ الْغَاوِینَ . وَلَوْ شِئْنَا لَرَفَعْنَاهُ بِهَا و َلَکِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الأَرْضِ وَاتَّبَعَ هَوَاهُ فَمَثَلُهُ کَمَثَلِ الْکَلْبِ )‌ (‌اعراف / 175 – 176 )‌ .

• این است که قرآن می فرماید :‌ خدای بزرگ کاردان و حکیم از درون مردگان ،‌ زندگانی و از درون زندگان ،‌ مردگانی بیرون می کشد : « یُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَیُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ وَیُحْیِی الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا » (‌ روم / 19) . رسول خدا(ص)‌ فرماید :‌«‌ المخلصون فی خطر عظیم »‌ .** چه بسا خوبانی که با ایمان زیستند و با کفر شدید مردند :‌ ‌«‌ مَاتُوا وَهُمْ کُفَّارٌ » ( محمد/34) . «‌ إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ بَعْدَ إِیمَانِهِمْ ثُمَّ ازْدَادُواْ کُفْرًا لَّن تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ وَأُوْلَئِکَ هُمُ الضَّآلُّونَ » ( آل عمران / 90 ) .

•    برخی از صحابه پیامبر که اسلام را پیش بردند ،‌ سالها بعد به کاخ نشینی عادت کردند و به روی علی شمشیر کشیدند و زمینه عاشورا را فراهم کردند . آیا این ابن عباس نبود که پول هنگفتی از بیت المال برداشته و به مکه گریخت ؟(‌نامه ۴۱ نهج البلاغه)‌ آیا این عبیدالله بن عباس فرمانده امام حسن نبود که شبانه برای ۱۰۰۰۰۰ دینار تنهاترین سردار را در بدترین شب تاریخ فروخت و به لشکر معاویه پناهنده شد ؟ آیا ابن ملجم مرادی از لشکریان علی نبود که به عشق زنی ولایت را فروخت ؟  آیا شمشیرکشندگان به روی حسین بن علی همان علاقه مندان به آل البیت نبودند که برای شش دینار عبیدالله بن زیاد دست به این کار زدند ؟ همانان که امام آنان را شیعان آل ابوسفیان (« یا شیعه آل ابی سفیان» )  لقب داد . آیا مامون عباسی و به قولی هارون یعنی قاتلان دو امام(‌امام موسی بن جعفر و امام رضا) به نظر استاد مطهری جزو عالمان شیعه نبودند که برای حفظ قدرت و شوکت خویش جنایت کردند ؟ مامونی که برای تثبیت قدرتش امام را به جبر و جور جاشین خود کرد و بعد که نیازی به امام نداشت وی را مسموم ساخت .

•   از لشکریان یزید ،‌ حر بن یزید ریاحی به صفوف کربلاییان می پیوندد و برخی از کربلاییان دیروز پنهانی و آرام شب تاسوعا از خیمه های اباعبدالله می گریزند .  بشر حافی هوسران به عرفان می رسد و  فضیل عیاض راهزن به مقامات الهی دست می یابد و گروهی در میان خانواده هایی مذهبی و در فضاهای قرآنی و حدیثی به تباهی گرایش می یابند و دین به دنیا می فروشند ....

• آری تداوم کفر و ایمان با هزار اما و اگر و لیت و لعل همراه است ( وَلْیُؤْمِنُواْ بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ / بقره /۱۸۶ ) و هیچ یک سرنوشت روشنی ندارد و جای آن است که همه مومنان و عارفان از وخامت عمر بهراسند که به قدر ابلیس به خدا نزدیک نخواهند شد و هیچ یک از کافران و فاسقان از رحمت حق ناامید نشوند :
  • هیچ کافر را به خوارى منگرید                         که مسلمان مردنش باشد امید

• چه خبر دارى ز ختم عمر او                   که بگردانى از او یک باره رو

• گهگاهی ‌از میان خانواده های ناپاک و پلید و حرام خواره گاهی کودکان و جوانانی بیرون می آید  که به شدت روح عرفان و معنویت و اخلاص در آنان موج می زند و تقید عجیبی هم به احکام شرعی دارند . من برخی از آنان را دیده ام . به همین ترتیب گاهی نیز از خانواده های به ظاهر مذهبی بی دینان و ملحدانی بیرون می آید که دست هزار بی دین کارکشته را از پشت می بندد .

• نقل است که دو برادر  سالها در یک ساختمان دو طبقه با هم زندگی می کردند . برادر پولدار و عیاش و فاسد و بی دین در طبقه بالا و برادر مذهبی و متدین و فقیر و دردمند در طبقه پایین اقامت داشت . آن دو سالها بر سرکفر و ایمان با هم قهر بودند و هیچ رابطه ای با هم نداشتند . اما کم کم با گذشت زمان و بالا رفتن سن و سال تحولاتی در شخصیت هر دو به وجود آمد . برادر ثروتند با خود اندیشید که سالها تا می توانستیم  خوردیم و گشتیم و لذت دنیا را بردیم اما که چه !‌ اکنون چیزی جز نکبت و درد و مصیبت و مشتی خاطرات بی ارزش برایم نمانده و آینده تاریک زندگی و ابدیت دردناک تر و مصیبت بارتری  در انتظارم است . چه بهتر که این آخر عمری بروم تلخی ها  و کدورتهای گذشته را جبران کنم و کمی از سیاهی های زندگی گناه آلود و ننگینم  بکاهم و به برادر خوبم نیکی کنم شاید خدا مرا ببخشاید . برادر مومن فقیر هم اندیشه کنان با خود گفت :‌ در این همه سال من از دین مذهب چه خیری دیدم !؟ جز بدبختی و ذلت و خواری و نداری و فلاکت . آخر عمری هم که به زندگی راحتی نیاز دارم از همه چیز محرومم و برادر خوبم را هم که از دست داده ام . چه بهتر که بروم در مابقی عمر خود جبران مافات کنم و هم خودم را به آسودگی برسانم و هم عواطف برادرانه را بازیابم که خیر و برکت مادی هم دارد . ناگهان در یک لحظه حالت دگرگونی شدیدی هر دو برادر را از گذشته پشیمان ساخته و از جا می کند و بی خبر از دیگری هر کدام به سوی برادر خویش حرکت می کنند تا به قهر و جدایی خاتمه دهند . هر دو در حال حرکت در پله های وسط طبقه اول و دوم به هم می رسند ولی ناگهان زلزله ای خانه را به حرکت در آورده و سقف و دیوار بر سرشان فرو می ریزد و هر دو می میرند . برادر مذهبی وارد دوزخ می شود و برادر فاسق و فاجر و لامذهب سر از بهشت و مغفرت الهی در آورد .

• بنا بر این هیچ کس بیمه دائمی معنوی ندارد و سلامتی جسمی و روحی اش تضمین شده نیست . عشره مبشره دروغ بزرگی است برای توجیه انحرافات و تناقضات تاریخ . هیچ کس نسبت به کفر و ایمان واکسینه مادام العمر نیست . ما همگی بیشتر وقت ها در مرزهای خطرناک و آشفته کفر و ایمان قدم می زنیم و در همین مناطق خطرناک زندگی می کنیم ؛ همان پل صراطی که تجسم آن در آینده ای نزدیک تحقق خواهد یافت  ...... گاهی از مرز رد می شویم و به این سو یا آن سو بر می گردیم . إِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ ثُمَّ کَفَرُواْ ثُمَّ آمَنُواْ ثُمَّ کَفَرُواْ ثُمَّ ازْدَادُواْ کُفْرًا لَّمْ یَکُنِ اللّهُ لِیَغْفِرَ لَهُمْ وَلاَ لِیَهْدِیَهُمْ ... ( نساء/137) . خدا آخر و عاقبت همه مان را ختم به خیر کند ...... وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ ( اعراف / 128) .

                             مرز در عقل و جنون باریک است.......کفر و ایمان چه به هم نزدیک است !

------------------------------------------------------------------------

** الناس هالکون الا العاملون والعاملون هالکون الا المخلصون والمخلصون على خطر عظیم