هل من ناصر ینصرنی

 

      آیا کسی هست که مرا یاری کند ؟   

 در آن گوشه های دور ، از اعماق تاریخ ندایی از میان همه گلها و بوته ها و دره ها و دشت ها و امواج دریاها و طوفان صحراها در عمق همه دلها با آوازی بلند و تکان دهنده طنین انداز است که :  « آیا کسی هست که مرا یاری کند ؟ » . و اینک  در این گوشه تاریخ زنده روزگار ما ، دستی در گوشه خیابان کت مرا و لباس تو را می کشد و یاری می خواهد ؟ یک پیرمرد بیمار یک زن نگون بخت تنها و درمانده در محاصره مشکلات .... یک پدر پیر و زحمتکش که فرزندانش ، نیمه شب با بی مهری او را از خانه بیرون کرده اند و در اوج سرما کنار برفهای خیابان در غم و اندوهی جانسوز  فرو رفته و هر لحظه آرزوی مرگ می کند ... یک کودک گمشده با چشمانی گریان ... یک فقیر دردمند با چهره ای اندوه بار... یک زندانی شوربخت ولی باشخصیت صاحب زن و فرزندانی خوب ... یک گرسنه که با چشمانی بهت زده به ماشین زیبای تو می نگرد و ته مانده های سفره رنگینت را در زباله ها وراندازمی کند .... یک ناتوان از کار افتاده که چشم انتظار عنایتی و مددی از قدرت و شوکت و شهرت توست .... یک انسان له شده زیر بارهای فرساینده درد و دلهره و فشار و تنش .... یک دختر مظلوم در محاصره حرامیان  ... یک سختی کشیده روزگار و هدف تیرهای بلایا ... یک مستاجر گرفتار و عیالوار و دل شکسته و پشیمان از زن گرفتن ..... یک بازاری ورشکسته ....یک مظلوم که دیوارش کوتاه است و برایش پاپوش دوخته اند ....یک قربانی حادثه در گوشه خیابان .... یک ناتوان نحیف در برابر راهزنان مسلح ....یک جانباز با کوله باری از تیر و ترکش و زخم و جراحت های زنده بر سراسر پیکرش از مغز تا قلب وکبد و ریه  ، دلیرمردی تکتاز و بی مانند و اینک گم شده در میان خیل کثیر جمعیتی سر به هوا و بی خیال.... یک دانشجوی شهرستانی تنها و درمانده و نیازمند خوابگاه ... یک انسان بی همنفس که در این عالم پر ستاره  ، شمعی ندارد و نه آهی که با ناله سودا کند نه سنگ صبوری و نه چاهی برای فریاد کشیدن... یک داغ دیده پرپر شده لبریز از زخم های روزگار ... یک بیوه با چند دختر پابرهنه و بینوا و معصوم  ... یک گم گشته دلخسته راههای ضلالت و گناه که همه فحش و نفرین نثارش می کنند ..... یک جفت چشم که با نهایت مظلومیت و استیصال نیازمند یاری توست .... چشمان بیماری هموفیلی یا کلیوی یا  کودک شیرخواری که گوشه بیمارستان یا وسط زباله ها پرت شده است همه یک صدا ندا می دهند : « آیا کسی هست که مرا یاری کند ؟ »  .....کسی که جایی زیر آورهای زندگی مدفون گشته و دستانش بیرون از خاک مانده و دست آشنایی می جوید .... دوستی صمیمی که دیگر در میان ما نیست و از آن سوی دیوارهای شیشه ای برزخ با صدایی بلند ما را به یاری می طلبد ... یک عالم دلسوز فرهیخته و روشندل ، یک گل سرخ خدایی ، یک درخت تناور و پربار ، در محاصره برهوت ابلهان و کویر لم یزرع احمقان و  و خار و خاشاک سودجویان طماع و مار و عقرب بد اندیشان زیرک روزگار .... یک جوان نیک سیرت و خداجوی اسیر خانواده ای هرزه و هوسران و رباخوار .... یک روح آسمانی اسیر چنگال های جسم خودخواه و خودکامه و خود پرست .... و این خدای بی همتای عظیم و غنی که ندا می دهد : « به خدا دست یاری دهید تا یاری شوید و گامهاتان استوار گردد » (یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِن تَنصُرُوا اللَّهَ یَنصُرْکُمْ وَیُثَبِّتْ أَقْدَامَکُمْ / محمد : ۷۹ )  و علی این مرد قدرتمند و تنهای تاریخ که ندا می دهد : به یاری من بشتابید : با پارسایی و تلاشگری وپاکدامنی و درستکاری(أَعِینُونی بِوَرَع وَاجْتِهَاد، وَعِفَّة وَسَدَاد/ نامه ۴۵ نهج البلاغه ) ... و یک انسان عاشورایی از نفس افتاده و باز مانده از قافله کربلا  که از تو یاری می جوید .... و ابن عقیل تنها مانده در کوچه های کوفه های امروز در پس تاریکی که تنها یاوری که می یابد  ،  شمشیرهای آهیخته فولادین جلادان است  ..... و حسین که هم چنان درکربلا اسیر چنگالهای خونین کرکس ها و لاشخوران تشنه قدرت و ثروت و شهوت یاری دهنده ای می طلبد ... حسینی که همچنان در مسلخ عاشورا گردنش زیر شمشیر ابن ذی الجوشن یاد آور زجرهای عیسی مسیح و آلام همه انبیا از آدم تا نوح تا محمد (ص) است .... حسینی که در میان انبوه یاران و کثرت علاقه مندانش هم چنان تنها و بی یاور از رمق افتاده با ندایی جگرسوز و تکان دهنده بار دیگر فریاد بر می آورد : « آیا کسی هست که مرا یاری دهد ؟ » و سرانجام ، سوار سبز پوشی در هیئت و هیبت و قامت و اوصاف و اخلاق محمد (ص) از راه می رسد و نهیب می زند  : « هل من ناصر ینصرنی ؟ » ... و باز هم مسیح در میان دجالان تنها می ماند و ملکوت آسمان تاریک می شود و کسی درتنهایی و بی یاور بر صلیب جان می دهد و یوسف زهرا در غربتی دردناک دستش دنبال یاوران وارسته صادق چابک و سبکبار می گردد و کسی نیست که به آن ندای جهانگیر گوش فرا دهد و این استغاثه و استمداد شکوهمند  در میان همهمه و فریادهای خیل عزاداران گم می شود و ضرباهنگ این فریاد خروشان پردامنه همچنان مداوم در دلها نواخته می شود و هنوز تازه است و بی پاسخ : « آیا کسی هست که مرا یاری دهد » .آیا برای این ندای ماندگار اجابت کننده ای خواهد بود ؟

                                       

ضمیمه اول : تصاویر شبیه خوانی عاشورا

ضمیمه دوم : ادبیات عاشورایی

ضمیمه سوم : تصاویر قمه زنی و مصلوب شدن مسیحیان

ضمیمه چهارم : تفسیر مولوی از یاری رساندن به خدا : یاری اش در تو فزاید نه اندرو    گفت ایزد تنصروا الله ینصروا

ضمیمه پنجم : بدون شرح