هدیه ای برای مهمانان نوروزی

هدیه ای برای مهمانان نوروزی

با حلول عید سال 1385 فصل دیگری از زندگی به روی من و شما گشوده می شود . خیلی ها شادی را از یاد برده اند . بسیاری دردمند و گرفتارند  و یا در بندهای گوناگونی اسیرند . برخی با تنهایی و برخی با جدایی و برخی با ناهمدلی ها و برخی با عشق های خاکستر شده روزگار می گذرانند و برخی از دردهای شدید جسمانی جدایی ندارند و  بعضی هم پیاپی آه و اندوه و حسرت دردناک می کشند . چه بسیارند ورشکستگان زندگی و چه بسیارتر « افراد پا در هوایی» که هنوز وارد زندگی نشده اند و در کانون هزار ابهام و دلهره از شغل و همسر و زندگی آینده ، به دریای تاریکی از مجهولات آینده می اندیشند و نمی دانند که قطار زندگی شان در کدام ایستگاه ها توقف خواهد کرد . درد بسیار است ؛ دریا دریا . اما می توان به روی درد ها لبخند زد . غم و غصه زیاد است ؛ اما سهم شادی از آن بیشتر است . انسانهای بد بسیارند اما خوبان بیشترند . بیایید همدیگر را ببخشیم . بیایید گلهای مهربانی را در مزرعه زندگی از نو بکاریم . بیایید واقعیات تغییر ناپذیر زندگی را بپذیریم و بیهوده برای تغییر آنها تقلا نکنیم  . بیایید ظرفیتمان را برای ساختن و تحول بخشیدن امور متغیر زندگی از نو بیازماییم . بیایید با کارهایی کوچک شادی های بزرگی در میان اطرافیانمان پدید آوریم . بیایید قبول کنیم که این تحمل بیشتر درد و رنج است که زندگی را معنا دار می کند و حقیقت شادی و نشاط را تفسیر می نماید . بیاییم همه با هم  از دخمه گذشته ها به در آییم و در فضای سبز تازه ای گام برداریم و هر روزی را تازه ترین روز عمر و آخرین فرصت زندگی تلقی کنیم و هر لحظه لحظه را قدر بدانیم . بیاییم هنگام تحویل سال دعای « یا محول الحول و الاحوال» را با معناتر بخوانیم و مطمئن باشیم که سر نخ همه خیمه شب بازی های زندگی و جهان تنها به یک دست توانمند بسته شده و او خدای مهربانی ها و شادمانی هاست . بیاییم تکرار مکررات را کنار بگذاریم . ذهنیت های سیاه  و سخنان یکنواخت و کسل کننده گذشته را جاروب کنان دور بریزیم . لحن گفتارمان را تغییر دهیم . در نگاه هایمان بازنگری کنیم . در سیر و سلوک کاروان زندگی تجدید نظر نماییم  و زندگی دیگری  را از نو در دفتر تقدیر رقم بزنیم  .  شاید ما گمشدگان اقیانوس پر تلاطم زندگی زورقی بیابیم و ساحل نجاتی بجوییم و به گوشه امن و آرامشی واصل گردیم .

****************************

 سال جدید را به همه شما دوستان و مهمانان و همسایگان اینترنتی این کلبه درویشی شادباش گفته ، از خدای توانمند بزرگ و دوست داشتنی ، از ته دل آرزومی کنم و با دعای مصرانه می خواهم که به حق محمد و آل محمد (ص) برای تک تک شما عزیزان عمری سبز و پربار ، دلی سرشار از عطوفت و پاکی ،  همتی والا و استوار ، گام هایی نیرومند و حکیمانه و هدفمند ،  عشق هایی دریایی و ماورایی ،  عواطفی زلال و صادقانه و گرم ، دوستانی ماندگار ، و روحی همیشه جویان و عطشان و چشمان و لبانی خندان و گریان عطا فرماید . خداوند به همه ما روزی نماید که با گذشت بیشتر ، طعم پیروزی را بچشیم و بیش از آن که انتظار مهرورزی داشته باشیم ، عاطفه بورزیم و لحظاتی بتوانیم با فراموشی خود به دیگران بیندیشیم و نفرت ها را به عشق  ، و جدایی ها را را به وصال ، و ظاهر سازی ها را به حقیقت تبدیل گردانیم . ما بخواهیم ، خدا هم خواهد خواست . ما می توانیم و خدا با ماست .